Verona
Blijf op de hoogte en volg Robert
31 Juli 2019 | Italië, Verona
Vandaag staat Verona op het programma, van te voren hebben we al een lijst gemaakt met dingen die we sowieso willen bekijken. Rond kwart over negen zijn we op pad gegaan, afstand tot Verona is vanaf San Felice een goeie 50 km. Het was niet al te druk en via de tolweg konden we lekker doorrijden tot aan Verona. We hadden geluk bij de Parcheggio Porta Palio, er was nog precies één plekje vrij, auto geparkeerd en Stradone Porta Palio liepen we richting centrum. Om kwart voor 11 kwamen we aan bij onze eerste stop, Castel Vecchio, is een middeleeuwse kasteel. Het exposeert sculpturen uit de tiende tot de veertiende eeuw, schilderijen uit de veertiende tot de achttiende eeuw, middeleeuwse wapens en harmassen, keramiek, goudwerk van de Longobarden, miniaturen en enkele oude bellen. Er zijn 29 tentoonstellingsruimten. Het opende in 1924 en werd tussen 1959 en 1973 gerestaureerd door de architect Carlo Scarpa. Na rondgekeken te hebben zijn we de brug Ponte Scaligero over de Adige, de rivier die door Verona loopt, opgelopen.
Via de Corso Cavour kwamen we in het oude centrum terecht, in Italiaans Città Antica genaamd. Hier kijk je werkelijk je ogen uit wat een prachtige gebouwen.Via Piazza Erbe zijn we rechtsaf gegaan, de Via Capello. Door deze te volgen kwamen we uit bij de meeste toeristische plek van Verona, Casa di Giulietta. De kleine achtertuin waar alles plaats zou hebben gevonden stond helemaal vol met mensen die allemaal het bronzen beeld van Julia wilden aanraken, volgens de legende moet de rechterborst worden aangeraakt. Na snel een foto te hebben gemaakt van het beroemde balkon zijn we snel weer verder gegaan. De legende zegt dat door het achterlaten van een liefdesverklaring op deze plek dit je liefdesleven ten goed zal komen, daarom konden we het niet laten om een Feyenoord sticker tussen de vele briefjes te plakken.
Volgende stop de Ponte Pietra, een stenen Romeinse brug daterend 1e eeuw v.C. Ook deze brug overspant de rivier Adige. De Ponte Pietra storen verschillende malen, deels, in. Maar elke keer werd de brug weer hersteld en/of volledig opnieuw gebouwd. In 1928 liet de heerser van de stadstaat Verona, Alberto della Scala, een toren bouwen aan de kant van het stadscentrum. Tijdens de tweede wereldoorlog bliezen de Duitsers de brug op, tijdens hun terugtrekking uit Verona. Wel bleef de kant aan het oude stadscentrum met de poort, bewaard. In de jaren 1957-1959 vond de restauratie plaats. Hiertoe hadden arbeiders stenen op de bodem van de Adige opgehaald. Vanaf de brug heb je een waanzinnig uitzicht over de Adige en het oude centrum, aan de overkant kan je naar beneden en tot aan de rivier komen. Vanaf dit punt heb je een mooi overzicht over de gehele Ponte Pietra.
Inmiddels begonnen we al trek te krijgen, daarom één van de pizzatenten opgezocht om lekker in het zonnetje te genieten van een pizza en een grote koude birra. Na de pizza liepen we weer verder in het oude centrum, we moesten immers nog naar de Arena. De Arena is een antiek Romeins amfitheater, deze geldt als een van de best bewaarde amfitheaters in Italië en wordt tot op heden gebruikt. Het staat bekend om de opera voorstellingen die er gehouden worden, mede door de uitstekende akoestiek. De arena is voltooid 30 n.Chr., op een plaats die vroeger buiten de stadsmuren lag. Met een afmeting van 138 meter lang en 110 meter breed is het een van de grootste amfitheaters uit het Romeinse Rijk. Vier ringmuren droegen de tribunes. De toeschouwers kwamen op hun zitplaats via 72 ingangen en 64 trappen. De buitenmuur was gebouwd uit wit en roze kalksteen uit Valpolicella en had drie verdiepingen bestaande uit arcades. Het plein voor de Arena, de Piazza Bra lag vol met rekwistieten van de lopende Opera Tosca.
Na de Arena zijn we nog even in de officiële Helas store geweest, de fanstore van de voetbal club Hellas Verona welke dit seizoen zijn gepromoveerd naar de serie A terwijl de andere club van Verona, Chievo is gedegradeerd naar de serie B. Na nog wat rondgekeken te hebben in het oude centrum zijn we terug gelopen naar de auto, we wilden nog doorlopen naar het stadion van Hellas Verona maar door een dikke blaar op mijn hiel hadden we maar besloten om met de auto te gaan. Helaas was er bij het stadion niet veel te zien en was alles potdicht zodat we niet binnen konden kijken.
Via de Corso Cavour kwamen we in het oude centrum terecht, in Italiaans Città Antica genaamd. Hier kijk je werkelijk je ogen uit wat een prachtige gebouwen.Via Piazza Erbe zijn we rechtsaf gegaan, de Via Capello. Door deze te volgen kwamen we uit bij de meeste toeristische plek van Verona, Casa di Giulietta. De kleine achtertuin waar alles plaats zou hebben gevonden stond helemaal vol met mensen die allemaal het bronzen beeld van Julia wilden aanraken, volgens de legende moet de rechterborst worden aangeraakt. Na snel een foto te hebben gemaakt van het beroemde balkon zijn we snel weer verder gegaan. De legende zegt dat door het achterlaten van een liefdesverklaring op deze plek dit je liefdesleven ten goed zal komen, daarom konden we het niet laten om een Feyenoord sticker tussen de vele briefjes te plakken.
Volgende stop de Ponte Pietra, een stenen Romeinse brug daterend 1e eeuw v.C. Ook deze brug overspant de rivier Adige. De Ponte Pietra storen verschillende malen, deels, in. Maar elke keer werd de brug weer hersteld en/of volledig opnieuw gebouwd. In 1928 liet de heerser van de stadstaat Verona, Alberto della Scala, een toren bouwen aan de kant van het stadscentrum. Tijdens de tweede wereldoorlog bliezen de Duitsers de brug op, tijdens hun terugtrekking uit Verona. Wel bleef de kant aan het oude stadscentrum met de poort, bewaard. In de jaren 1957-1959 vond de restauratie plaats. Hiertoe hadden arbeiders stenen op de bodem van de Adige opgehaald. Vanaf de brug heb je een waanzinnig uitzicht over de Adige en het oude centrum, aan de overkant kan je naar beneden en tot aan de rivier komen. Vanaf dit punt heb je een mooi overzicht over de gehele Ponte Pietra.
Inmiddels begonnen we al trek te krijgen, daarom één van de pizzatenten opgezocht om lekker in het zonnetje te genieten van een pizza en een grote koude birra. Na de pizza liepen we weer verder in het oude centrum, we moesten immers nog naar de Arena. De Arena is een antiek Romeins amfitheater, deze geldt als een van de best bewaarde amfitheaters in Italië en wordt tot op heden gebruikt. Het staat bekend om de opera voorstellingen die er gehouden worden, mede door de uitstekende akoestiek. De arena is voltooid 30 n.Chr., op een plaats die vroeger buiten de stadsmuren lag. Met een afmeting van 138 meter lang en 110 meter breed is het een van de grootste amfitheaters uit het Romeinse Rijk. Vier ringmuren droegen de tribunes. De toeschouwers kwamen op hun zitplaats via 72 ingangen en 64 trappen. De buitenmuur was gebouwd uit wit en roze kalksteen uit Valpolicella en had drie verdiepingen bestaande uit arcades. Het plein voor de Arena, de Piazza Bra lag vol met rekwistieten van de lopende Opera Tosca.
Na de Arena zijn we nog even in de officiële Helas store geweest, de fanstore van de voetbal club Hellas Verona welke dit seizoen zijn gepromoveerd naar de serie A terwijl de andere club van Verona, Chievo is gedegradeerd naar de serie B. Na nog wat rondgekeken te hebben in het oude centrum zijn we terug gelopen naar de auto, we wilden nog doorlopen naar het stadion van Hellas Verona maar door een dikke blaar op mijn hiel hadden we maar besloten om met de auto te gaan. Helaas was er bij het stadion niet veel te zien en was alles potdicht zodat we niet binnen konden kijken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
